Ik realiseer me telkens meer dat mijn probleem ligt in een bepaald gemis en in het onderdrukken van gevoelens en daarin mezelf.
In mijn vorige column schreef ik over mijn realisatie dat er een wortel achter mijn verslavingen zitten en hoe ik tot mijn diagnose ben gekomen. Nu ga ik verder vertellen over hoe het voor mij is geweest om in behandeling te gaan.
Gelukkig ben ik niet alleen open bij IkBenOpen maar kan ik veel van mijzelf delen bij mijn dierbaren en naasten. Ik heb mijn diagnoses gelijk gedeeld met mijn ouders, zus, verdere familie, vrienden en ook met al mijn collega’s en bazen op werk. Iedereen is vooral blij voor me dat ik hieraan kan werken en vinden het knap dat ik dit open met ze kan delen.
Na mijn verschillende diagnoses werd gesteld dat schema therapie voor mij een passende behandeling zou zijn. Ik heb sindsdien tijdens mijn solo therapie sessies wat theorie gehad over deze therapie vorm en zijn we daarbij via opdrachten aan het werken aan mijn verslavingen. Naast mijn solo therapie heb ik ook groep therapie gekregen. Dit is omdat mijn problematiek vanuit vroeger in de relatie met mijn ouders is ontstaan en vandaar dat er nu wordt gezien dat deze problematiek dan ook beter kan worden opgelost in de relaties naar anderen toe.
Ik realiseer me telkens meer dat mijn probleem ligt in een bepaald gemis en in het onderdrukken van gevoelens en daarin mezelf. Ik merk telkens meer dat ik opgekropte frustratie en boosheid heb die ik op laat lopen tot mijn emmer vol is en ze er dan soms uit gooi op een ongecontroleerde manier. Afleiding zoeken staat hierbij voor mij voorop, bijvoorbeeld door in te geven in een van mijn verslavingen en dan vele te gaan snoepen, alcohol drinken, te veel gamen er dergelijke.
Een van mijn doelen is dan ook om mezelf meer tijd toe te laten in situaties waar ik merk dat ik afstand neem of mezelf af wil leiden, om juist dan een moment te nemen om gewoon te voelen wat ik voel en er geen afstand te van willen nemen of het te graag willen begrijpen en het met (te veel) worden uit te leggen. De pure ervaring, het pure gevoel en niks anders.
In mijn solo therapie werk ik hier dan ook aan door plannen op te stellen voor een bepaalde tijd en door middel van cognitieve gedrags therapie mijn gedachten en gevoelens te noteren in mijn notities wanneer ik me bewust ben geworden van overschrijdend gedrag. Dit lukt me nog lang niet goed, vaak schrijf ik pas uren als niet dagen later over iets waar ik me dan toch schuldig over ga voelen en wat ik liever anders zou zien. Maar ik realiseer me ook dat dit (veel) tijd kost en dat is oké, uiteindelijk sta ik in voor leven lang leren en ik ben gelukkig nieuwgierig naar mijn eigen patronen en ik begrijp dat nieuwe routines leren en terugvallen in oude patronen er nou eenmaal bij hoort.
Om mijn proces van leren te versnellen en om stiekem toch een beter rationeel begrip te krijgen van schema therapie heb ik het boek (Reinventing Your Life: The breakthrough program to end negative behaviour and feel great again) gekocht van de makers hiervan, Jeffrey Young en Janet Klosko, welke hebben gestudeerd onder Aaron Beck, de maker van cognitieve gedrags therapie (CGT)! Zij noemen dan ook iets wat mij sterk aanspreekt en wat ik zelf al jaren zeg, namelijk dat puur CGT niet genoeg is, omdat het alleen kijkt naar gedachten en gevoelens en niet ook naar de ervaring en het sturende praktische aspect van therapie. Ik hou van concepten integreren, alles samen brengen of laten komen om het zo beter te begrijpen, ik zie dat als puzzel stukjes van verschillende persepectieven die samen het meest complete geheel maken, kleur geven aan de soms extreme zwart-wit lijkende wereld. Dit boek geeft me verdieping van de schema’s, ofwel, levensvallen, waar sommige (ik denk de meeste) mensen patronen leren vanuit hun jonge jaren en later wel willen maar niet meer zelfstandig gegnoeg kunnen veranderen om deze negatieve patronen te doorbreken. Ik vind het boek fantastisch, het geeft per levensval een overzicht van hoe het mogelijk kan ontstaan, hoe je er door heen kan werken en zelfs voor wat voor type mensen je op moet passen omdat die jou schema’s verstevigen of waarbij je zelf je schema’s verergert. Dit boek geeft me concrete opdrachten die ik op mijn eigen (hoge) tempo kan doen, in plaats van wekelijks solo en groep therapie sessie volgen kan ik nu dagelijks iets lezen en een opdracht uitvoeren waardoor ik sneller van mijn levensval af kan komen.
Het vervolg hiervoor is de Nederlandse versie hiervan, “Patronen Doorbreken” van Gannie van Genderen, welke meer gaat over modi’s, welke net als de schema’s type mensen en patronen omschrijven, bijvoorbeeld je innerlijke kinderen, je beschermer rollen en je ouder rollen.
Als laatste wil ik zeggen dat ik nog voor iets anders trots op mezelf ben omdat ik deze maand een fobie van mezelf ben tegen gegaan, namelijk ik heb een vogelspin vastgehouden!