columnist merel

         ‘  Helaas merkte ik ook vaak onbegrip van leeftijdsgenoten, dit kwam vaak omdat zij het niet helemaal begrijpen.’

Hoi lieve lezers!

Ik wil mij in deze column voor #ikbenOpen graag voorstellen!

Mijn eerste indruk die ik de mensen altijd geef, is altijd een vrolijke meid van 17, die positief in het leven staat en niet kan wachten om de wereld te gaan ontdekken. Maar soms kan er achter die vrolijke glimlach zoveel meer liggen. 

Ik ben Merel en ik ben de jongste vrijwilliger tot nu toe bij #ikbenOpen.

ik ben zeventien jaar en wil heel graag meehelpen om psychische problemen onder jongeren bespreekbaar te maken. Ik heb zelf al een gevulde rugzak van een aantal jaren. Ik heb in mijn korte leven al een aantal dingen meegemaakt waardoor ik al vroeg terecht kwam in de therapiemolen. Ik heb een angststoornis voor alles wat medisch is.             Mij kreeg je voorheen niet in de buurt van een dokter of het ziekenhuis  🙂

ook heb ik sinds de laatste maanden last van een depressie. Ik heb door deze gebeurtenissen wel al veel mogen leren en inzichten gekregen. Helaas merkte ik ook vaak onbegrip van leeftijdsgenoten, dit kwam vaak omdat zij het niet helemaal begrijpen hoe bepaalde dingen werken in je hersenen en hoe het soms op kan worden geslagen.

Ik wil heel graag in mijn columns het hebben over onderwerpen hoe je met een angststoornis de dag doorkomt als je eigenlijk niet over de drempel van je voordeur durft heen te stappen op weg in deze grote wereld. Hoe het je leven kan beïnvloeden en je er ook positieve dingetjes uit kan halen. Ik zeg hiermee niet dat het makkelijk is 😉 

Grappige is dat ik vaak goed kan vertellen waar ik last van heb en hoe dit mij belemmert in mijn dagelijkse leven. Maar als mensen aan mij vragen ‘hoe gaat het met je’ ik niet eerlijk kan antwoorden. Mijn antwoord zal altijd zijn; ‘het gaat goed en met jou?’

Ik zal altijd direct het onderwerp omdraaien zodat het nooit kan gaan over mijn gevoelens.

Dit is ook een onderwerp waar ik graag meer over zou willen gaan schrijven. Hoe kan het dat wij mensen vaak op de vraag ‘hoe gaat het’ altijd reageren met ‘het gaat goed’? Wat doet de maatschappij hierin en hoe kan ik makkelijker gaan aangeven dat ook ik wel eens een dag heb die niet zo lekker gaat. Dit is voor mij ook een mooie reis die ik bij #ikbenOpen wil gaan maken.

Ik hoop jullie mee te kunnen nemen in mijn reis! En hoop uiteindelijk dat psychische problemen meer bespreekbaar kan worden gemaakt onder jongeren.


Liefs,

Merel 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *