‘ Waarom antwoorden wij altijd standaard “goed!” op de vraag hoe het gaat? ‘
Wat antwoord jij op de vraag hoe gaat het? Mijn antwoord was standaard “goed!” zoals bij velen, maar menen we dit? Zijn we open tegen elkaar? Gaat het echt goed, of is dit de makkelijkste weg.
Mijn naam is Marlie en ik ben 28 jaar. In 2018 ben ik getrouwd met mijn steun en toeverlaat Jeroen. Samen hebben wij 3 prachtige kinderen, 1 meisje en 2 jongens in de leeftijd van 6,4 en 1. Wonend in ons droomhuis in Klein Zundert. In mijn vrije tijd geniet ik van mijn gezin, samen gaan we veel met onze caravan op pad. Het maakt niet uit waar naar toe.
Als we met ons gezin erop uit trekken worden er veel spelletjes gespeeld, gekleurd en gaan we vaak lekker ravotten op het strand of in het bos. Daarnaast vind ik het heerlijk om samen met mijn man een dagje te ontspannen in de sauna. Andere hobby’s van mij zijn pilates en flow yoga. Naast dat ik het heel fijn vind om tijd met mijn gezin door te brengen geniet ik ook van mijn werk. Binnen SOVAK, een gehandicaptenorganisatie, ben ik werkzaam als secretaresse. Een baan waar ik mijn collega’s ondersteun met hun werkzaamheden.
Een mooi gezin, een mooi huis, lieve familie, met liefde zorgen voor mijn vader met MS, lieve vrienden, een leuke baan, een studie en een lach op mijn gezicht. Maar betekent dit allemaal dat alles goed gaat? Helaas heb ik zelf moeten ervaren hoe zwaar het is wanneer het mentaal niet goed gaat. Een zware depressie waar je niet zomaar bovenop komt.
Hoe kon ik het zo ver laten komen? Waarom heb ik niet eerder aan de bel getrokken? Niemand die iets zag, niemand die iets merkte. Waarom antwoorden wij altijd standaard “goed!” op de vraag hoe het gaat? Wat is er erg aan te laten merken als het een dag wat minder gaat? Of is er niets ergs aan, maar doen we het gewoon nog veel te weinig?
Tijdens mijn depressieve periode heb ik gemerkt hoe belangrijk het is wanneer je open bent. Laten merken aan je gezin, familie en vrienden hoe het werkelijk gaat. Het is niet gek als je een dag wat chagrijnig bent. Het is wel gek als je een dag chagrijnig bent en je zegt dat alles goed gaat, hoe je reageert is op dat moment anders dan hoe je je daadwerkelijk voelt.
Via social media ben ik vorig jaar de campagne #ikbenopen tegen gekomen Toen zat ik volop in mijn schematherapie. Dit was mijn eerste moment om open te zijn naar mensen die minder dicht bij mij stonden. Voor het eerst had ik een bericht geplaatst op social media, waar ik niet alleen maar zonneschijn liet zien. Het was mijn start voor meer openheid over mentale gezondheid. Afgelopen jaar ben ik opener geworden, niet meer het standaard antwoord: het gaat goed.
Dit jaar kwam ik de campagne weer tegen en heb ik besloten om vrijwilliger te worden bij #ikbenopen. Een van de onderdelen waar ik aan ga bijdragen is de column. In mijn columns wil ik met jullie mijn ervaringen delen, laten zien dat jij er niet alleen voor staat.
Alleen samen kunnen we mentaal gezonder worden.
