‘Als jonge jongen was het overleven tussen m’n altijd ruzie makende ouders.‘
Overtuigingen in m’n hoofd begonnen te veranderen toen het grote uitzoomen begon.
Als jonge jongen was het overleven tussen m’n altijd ruzie makende ouders. Met de mantel der liefde werden de ruzies onder de pet gehouden, dat er zeker wat loos was in de liefdesrelatie van m’n ouders bewezen de vlekken van de koffiefilterzakjes op de muur. Die komen daar namelijk niet vanzelf. De snijdende spanning hielp ook niet mee een ongedwongen leven te leven.
Alles lag op een weegschaal, ik hoefde alleen maar goed op te letten hoe de petten van m’n huisgenoten stonden. Vader overleed in m’n tienerjaren door zelfmoord, moeder heeft met mij nooit één zinnig woord kunnen delen over hetgeen mij in m’n jonge leven was overkomen. Ze wilde diep van binnen wel maar was niet bij machte. Het leed was te groot. Ik nam mijzelf voor tot op de bodem uit te zoeken hoe het kwam dat ik in deze poppenkast terecht ben gekomen.
Toen ik nog net geen 30 jaar was begon m’n zoektocht naar verlichting. Een oude buurjongen gaf mij zes cassettebandjes waarop door Willem de Ridder ‘Spiegelogie’ werd besproken. Spiegelogie is een verbastering van psychologie, op de bandjes was een van de vele bijeenkomsten te horen die Willem de Ridder organiseerden, bezocht door geïnteresseerden in ‘de waarheid’!
Die waarheid in mijn hoofd was behoorlijk fucked up. Willems visie was dat alles in mijn leven perfect verloopt, ook als het in je hoofd complete chaos is. “Jah, Jezus.., nog een fuck up erbij.” Hier begon het uitzoomen, ik moest aan de slag. Toen ik na een tijdje inderdaad de perfectie van het leven begon te zien, was dit het begin van het einde. Ik had schatten van ouders blijkt achteraf, ze hadden geen idee en deden wat ze konden. Ik heb de poppenkast alleen maar gelooft en probeerde het angstvallig bij mij weg te houden.
Er staat inmiddels genoeg materiaal online van spirituele leraren als Willem de Ridder die over spiegelogie-achtige dingen praten. Zoek het op, spreekt het je aan dan zul je veel meer moois vinden. Maak een beginnetje, de rest volgt vanzelf. EMDR (achtige) therapie was nodig om bij de goed verstopte overtuigingen te komen, ook Brainspotting hielp enorm. Blijven praten over wat je overkomen is is in feite je vorige herinnering aan het trauma nog maar weer eens bespreken. Het lost er niet mee op. Sterker nog, het verankert nog steviger in je overtuiging dat het leven niet perfect verliep. Snap hoe ‘poppen in de poppenkast’ dansen.
Open zijn moet, daarom is #IkBenOpen zo’n fijne club. Open zijn is een begin, ‘de waarheid’ leren begrijpen moet je zelf doen. Laat je inspireren! Verandering van je beleving komt als je bereid bent te onderzoeken, nieuwsgierig zijn is goed maar niet genoeg. Wees geduldig, zoek een punt aan de horizon, werk er naar toe en neem de tijd. Blijf bij je gevoel als de overlever in je wil gaan rennen, weg van de ellende. Als het je gegeven is vind je ‘de waarheid’.
Kees van Gestel | Since 1968