gevangen in mijn lichaam

‘Gevangen zitten in je lichaam omdat de lage spierspanning de overhand neemt is heel intens’

“Soms ben ik te moe om uit mijn woorden te komen dan word ik gezien als iemand die niet geïnteresseerd is of verlegen of egoïstisch.”

Mentale en fysieke klachten gaan helaas altijd samen. Toen ik bijgekomen was na mijn derde manische periode kwam er een periode van herstel. Ik werd geschaald onder complex trauma en mocht om die reden een emotie regulatie cursus gaan starten. 

Ik kwam mijzelf behoorlijk tegen. Waar anderen hun emotie schema zo hadden gemaakt moest ik het elke keer met mijn therapeut bijstellen. Reden? 

Omdat de voorbeelden die er stonden zoals; ga bewegen! Hardlopen! Zwemmen! Fitness of ga naar buiten terwijl het een bloedhete zomer was helaas niet op mij van toepassing zijn. Want ik heb een lichamelijke beperking waaronder een lage spierspanning, scheefgroei, hypermobiliteit en überhaupt ADL taken zijn voor mij al een mijl op zeven dat ik daarna weer naar bed kan om uit te rusten. Om het nog maar niet over de chronische pijn gehad te hebben. Dus terwijl iedereen lekker met een borrel op het terras zat, lag ik op de bank of in bed met ICEPACKS, gordijnen dicht wegens licht overgevoeligheid, de airco vol op mij gericht en een koptelefoon op. Uitkijkend naar de winter waar het lekker zou regenen en waaien en wanneer het koud zou zijn. 

Vroeger ervaarde ik het heel anders ik kon er prima van genieten en dat deed ik ook met volle teugen, ik had een leuk sociaal leven, had leuk werk, kon moeilijk stilzitten (vind ik nog steeds moeilijk) en nu nu moet ik verplicht rusten, omdat de prikkels keihard binnen komen, fysiek, mentaal, auditief, visueel… en ik zie dus geen diepte meer dus ik moet ook altijd naar de grond kijken. 

Ik merk aan mezelf dat ik mij eenzaam voel. Gelukkig heb ik een kat die ervoor Zorgt dat ik mijn bed uit kom, maar wat is een kat op een mensen leven. 

Ik kan niet meer genieten van aanrakingen terwijl ik het wel graag wil. Soms ben ik te moe om uit mijn woorden te komen dan word ik gezien als iemand die niet geïnteresseerd is of verlegen of egoïstisch. Ik heb zoveel verschillende dingen naar mijn hoofd geslingerd gekregen terwijl dat het allemaal niet is. Ik hoop lieve mensen via deze blog ook aan te kunnen geven dat ik alles zo ontzettend intens ervaar dat mijn hoofd overvol is maar ik wel m’n mond open wil maken alleen ik soms letterlijk de kracht er niet voor heb.

Mensen zijn geneigd om woorden voor anderen in te vullen die niet kloppen. Geef mij of anderen met een fysieke beperking die wel of niet kunnen praten of misschien niet op dat moment de tijd om zich te uiten. Wij hebben ook een mening en het is niet wat het lijkt. 

Tot die tijd blijf ik lekker de FBI want je denkt misschien dat ik er niks van begrijp maar ik zie hoor en voel alles en ik ben zeker niet op mijn mondje gevallen. Maar gevangen zitten in je lichaam omdat de lage spierspanning de overhand neemt is heel intens. 

Wat betreft studies ben ik goed geschoold. Na 8 afgeronde studies zou je dan ook denken dat er wel een baan tussen zou moeten zitten. En die zit er zeker tussen en ik werk nu slechts 4 uurtjes per week maar daarover volgende keer meer.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *