Introductie, achtergrond & verslaving

Beste lezers,

Ik ben Maurits en zit sinds de nazomer van 2021 bij #IkBenOpen. In deze column zal ik mijn achtergrond samenvatten en daaruit aangeven wat mij motiveerd om bij #IkBenOpen aan te sluiten. 

Ik ben opgegroeid in Schiedam, waar ik woonde met mijn ouders en mijn zus. Vanaf een jonge leeftijd raakte ik gewend aan ruzies tussen mijn ouders en mijn zus die mij daarvan weerhield. De tensies kwamen meestal over het drank gedrag van mijn vader en vanuit een emotionele moeder met een bipolaire- en eetstoornis. 

In mijn jeugd kon ik vaak van weinig ineens extreem gefrustreerd raken, deze emoties maakte me onzeker, ik kropte ze op in mezelf. Ik wist niet goed hoe ik mijn mening kon uiten en bleef vooral bang en terughoudend. 

Tijdens de HAVO had ik veel vrienden waar ik veel mee ging gamen of drinken tijdens feesten. Net voor ik volgens de wet volwassen werd had ik voor het eerst joints geblowed en sigaretten gerookt. 

Met het vervolg bij mijn HBO studie Chemie werd mijn gedrag met blowen en drank zodanig dat ik in het eerste jaar vaak tijdens lessen in slaap viel. Richting het einde van het tweede jaar realiseerde ik me over tijd dat ik later geen Chemie wilde blijven beoefenen en zette ik alles in om alsnog mijn propedeuse te halen, waarin ik faalde. 

Dit gaf mij zoveel stress en druk, vanuit mijn vader die studeren altijd op een pedestaal zette, dat ik op een gegeven moment bezwoeg en overweldigd werd met emotie die tot tranen leidde. Ik weet nog goed dat mijn vader het hoorde en naar me toe kwam om me te troosten en een knuffel te geven, wat ik totaal niet had verwacht en wat hij normaal zelden deed. 

Dit falen en toch geaccepteerd worden werd voor mij een moment van ommekeer dat me nog steeds heel helder bij staat. Ik stopte met blowen, ook al bleef ik doorgaan met ‘normaal’ roken, en ging ik in het volgende studiejaar beginnen met Bioinformatica waarin ik altijd de studietaken eerst deed voordat ik iets anders mocht doen van mezelf. Van mijn zus kreeg ik toen een polsband waar op stond ‘opgegven is geen optie’, die ik nog altijd dicht bij me hou. 

Vanuit deze tactiek en gezondere levensstijl haalde ik veel energie waardoor ik bijna met gemak door de studie heen kwam en daaruit veel voldoening en kennis heb gehaald. 

Vervolgens kwam de Master Bioinformatie & Systeembiologie, waarin ik verwachte dat ik met dezelfde werk tactiek even makkelijk er doorheen kon komen. Dat was een grandioze fout. In de eerste periode kregen wij een dubbel aantal vakken, dit gaf zo immens veel druk dat ik er letterlijk en figuurlijk ziek van werd. Ik moest na schooltijden tot 12 uur s’avonds verder gaan stampen om uiteindelijk bovenop de vakken te komen door herkansing in latere periodes. In de kleine eigen tijd die ik mezelf gaf dronk ik en rookte ik tot diep in de nacht, waarbij slaap gering was. 

Ik sta open voor vragen (ook wetenschappelijk) en/of verzoeken voor vervolg of uitweiding van mijn verhaal! 

Aan het einde van deze periode raakte ik zo ziek, dat ik niet eens behoefte had in een peuk, dat was toen ik eindelijk startte met het lezen van een boek over stoppen met roken. Ik ging er neutraal in en las elke dag richting school en huis in het OV. Tijdens een aantal weken had ik zodanig veel inzichten gekregen door lezen en reflecteren dat ik géén behoefte meer voelde om nog een peuk op te steken daarna. Dat is nu bijna 3 jaar geleden en ik ben immens blij en trots om te zeggen dat ik nog steeds rookvrij ben! Omdat ik stiekem rookte was het zelfs een enorme angst om mijn ouders te vertellen dat ik was gestopt! Gelukkig heb ik dat toen kunnen doen en is daarmee onze relatie versterkt.

Vanuit deze inzichten heb ik een extreme passie en interesse gekregen in psychologie en neurologie. Sinds dat moment ben ik veel boeken uit de pyschologie en naastliggende onderzoeksvelden gaan lezen. Op dit moment volg ik mijn doctoraat bij het Erasmus MC bij de afdeling neurologie & psychiatrie. 

Ik woon samen met mijn vriendin Citlalli, poes Ashildr en hond Bella. Nu heb ik een super fijn en gezond leven en voel ik mij mentaal onwijs sterk, dit gun ik aan iedereen en ik doe er alles aan om dit aan andere door te geven. Ik voel me sociaal niet meer onzeker en bang, ik heb mijn stem gevonden en gezien dat open expressie enorm kan helpen.

Bij #IkBenOpen ben ik met open armen ontvangen en ik hoop veel goeds met hen samen te kunnen uitweiden naar iedereen! Specifiek sluit ik me aan bij de #IkBenOpen Academie. 

Ik sta open voor vragen (ook wetenschappelijk) en/of verzoeken voor vervolg of uitweiding van mijn verhaal!