Lieve Annemiek

Vlaardingen, 28 januari 2022

Wat fijn om te lezen dat het weer beter met je gaat. Als je het beeld van jouw gesprek met de psychiater schetst dan zie ik dat helemaal voor me. De tweestrijd in je hoofd kan ik me ook heel goed voorstellen. Hoe kan het toch dat je stemming en kijk op de wereld soms zo snel verandert? Met die vraag in je hoofd is het toch niet gek dat je jezelf afvraagt wat anderen daarvan vinden? Terwijl die waarschijnlijk al hartstikke blij zijn dat het beter met je gaat. Heb je met de psychiater nog gesproken over het contact met hem en wat je daarin wil? De vergelijking die Thom maakte over het bootje op zee, neem ik mee. Het beschrijft nog specifieker wat de stromingen en golven voor jou, als persoon, betekenen. 

Ken je toevallig een van de boeken of de documentaires van Brene Brown? Ik vind dat zij heel mooi verwoordt hoe dapper je bent als je kwetsbaar durf te zijn. Een uitspraak die mij inspireert is: “moed begint wanneer je zichtbaar durft te zijn”. Dit is trouwens mijn persoonlijke vertaling. Ik herken me in het feit dat ik vaak ‘aanwezig’ ben, maar ik acteer om een beeld te creëren dat niet overeenkomt met de waarheid.  Volgens mij doen veel mensen dat. Denk maar aan de bekende “hoe gaat het?”-vraag. 

Het woord ‘lotgenoten’ vind ik heel erg toepasselijk. Al moet ik wel zeggen dat ik het woord ‘lot’ heftig vind omdat het voor mij voelt als iets wat je overkomt en geen zeggenschap over hebt. Toevallig heb ik laatst eerlijk op social media vertelt dat ik affiniteit met spiritualiteit heb. Ik wil gewoon niet geloven dat het leven bestaat uit geluk of ongeluk. Dat de lessen die we leren een ‘hoger’ doel hebben. Jij hebt jouw ervaring met depressie en als ambassadeur van de Hersenstichting kan jij daarmee anderen helpen en inspireren. Ik verloor mijn moeder aan de spierziekte ALS, maar zet me nu als ambassadeur van Luka & the lights in om deze ziekte voor kinderen beter bespreekbaar te maken. De gedachten achter het woord ‘lotgenoot’ vind ik wel inspirerend, want je bent niet alleen in de lessen die je leert. Het zorgt voor verbinding.  

Het liefste wil ik in deze brief schrijven dat het allemaal goed gaat of in ieder geval redelijk. Maar met de hoorzitting voor de boeg, merk ik dat het iedere dag wat minder gaat. Ik heb last van overmatig eten, vermoeidheid en niet stil kunnen zitten. Als ik heel eerlijk ben dan heb ik tijdens het schrijven van deze brief al een halve Milka reep opgegeten, liggen er nog twee gebakjes in de koelkast en is het pas 10:00 in de ochtend. Mijn uitdaging is echt dat, wanneer ik stress krijg, ik niet ga vermijden, overmatig eten of ga werken aan #ikbenOpen. Gisteren ben ik voor het eerst in twee jaar op mijn meditatiekussen gaan zitten en heb ik even hard gehuild. Terwijl ik, gelukkig, mezelf minder somber voel dan een maand geleden. Ik vind het leven soms zo zwaar, omdat ik eigenlijk geen ‘rustig vaarwater’ ken. Nu kan ik er om lachen. Ik zie mezelf en mijn bootje in het golfslagbad van Center Parcs. Om de vijf minuten krijg ik weer een portie golven om mijn oren. 

Door je brief ben ik nu wel nieuwsgierig hoe je huis is opgeknapt. Mintgroen is sowieso een kleur waar ik gelukkig van word. Wij hebben volgende week een gesprek met de bank over een lening om ons huis te gaan verbouwen. Al zie ik er enorm tegenop om dagelijks bouwvakkers over de vloer te krijgen, toch ben ik ook erg blij dat wij de mogelijkheid hebben om te verbouwen. 

Ik begrijp nu wel waarom ik wat meer moeite met alles heb de laatste dagen. Er gebeurt zoveel in mijn leven! De hoorzitting bij het UWV, verbouwen en dan ook nog mijn behandelingen die dit jaar hopelijk starten. Een vriend van mij kan dat zo mooi verwoorden: “positieve stress, is ook stress”. Voor mij is stress echt een trigger om hardnekkige angsten te activeren. Voor ik het weet loop ik weer op mijn tenen. Maar goed, tegelijkertijd ben ik blij dat de wereld weer wat opengaat. Ik kan weer naar de kringloopwinkel, waar ik echt heel gelukkig van word. Ik probeer tegen mezelf te zeggen: “ook dit gaat weer voorbij”. In de tussentijd kijk ik uit naar jouw brief. Hopelijk met straks nieuwe verhalen over jouw reis naar verschillende theaters. Zullen we snel weer een keer afspreken in Amsterdam?

Liefs,
Leonie

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *