Ik kijk naar buiten en zie de regen druppelen naar de grond. De druppels vormen plassen en ik merk de sterke neiging om kaplaarzen aan te trekken. Helaas, heb ik geen kaplaarzen. Dus ik sus mijn innerlijke kind en vertel haar ‘nee, je bent een volwassen vrouw. Springen in de plassen gaat niet
Na dit zelfbewust en reflectief focussen op de hechting met mijzelf kon ik de stap maken om ook te hechten met anderen.
Jezelf kwetsbaar opstellen is voor mij zichtbaar zijn in wie ik tot in de kern ben, niet enkel het buitenste laagje, maar juist dat achterste laagje laten zien. Niet gemakkelijk als je altijd de neiging hebt om juist onzichtbaar te zijn, behalve in je eigen expressieve taal: muziek.
‘Hoe stel je je kwetsbaar op in de zorg zonder als onprofessioneel bestempeld te worden? .