Familiegeheimen

Ik kan bij mijn vader symptomen terugvinden die overeenkomen met diagnoses van mijzelf

Bastaard. Een scheldwoord in de meeste culturen en een enorm taboe. Nu er veel te doen is over de abortuswetgeving in de Verenigde Staten, vind ik het tijd om open te zijn over de bastaard in mijn stamboom.

Toen mijn vader een uittreksel uit het geboorteregister nodig had voor zijn MULO diploma, kwam hij erachter dat de mensen die hij tot dan toe met vader en moeder had aangesproken, eigenlijk zijn oom en tante waren. Zijn moeder was een vrouw die hij kende als ‘tante Jans’; een vrouw die niet helemaal goed was, vallende ziekte had en in haar jeugd bekend stond als de dorpsidioot van Heemstede. 

Mijn vader toonde nooit veel interesse in het raadsel waarmee zijn afkomst omgeven was. Hij was vooral bitter over een aantal gebeurtenissen uit zijn jeugd, zoals de strengheid van zijn pleegmoeder en de leugens waarmee zijn leven omgeven was. Een en ander heeft bij hem geleid tot psychische problemen en uiteindelijk tot een opname in een ggz-instelling. Ik was toen net 16. Zijn opname en behandeling (en die van mijn moeder, enkele maanden later), maken mij tot een KOPP-kind.

Mijn vader is in 2014 overleden en sinds 2009 ben ik zelf vader. Mijn kinderen hebben beiden op een zeker moment de opdracht gekregen om een familiestamboom te maken. Van moederskant is dat geen probleem maar bij mij loopt het deels dood voorbij de generatie van mijn vader. Vanwege mijn kinderen ben ik gaan graven. Het weinige wat ik weet komt uit verhalen en sinds kort uit digitaal toegankelijke archieven. Ik kwam erachter dat mijn overgrootouders 12 kinderen hebben gekregen, waarvan er 8 vroeg zijn overleden. Drie jongens en een meisje werden volwassen. Een van die jongens heeft samen met zijn vrouw mijn vader opgevoed alsof het zijn eigen kind was. Het meisje is in de zomer van 1934 zwanger geraakt en op 16 april 1935 bevallen van een zoon in het tehuis voor ongehuwde moeders in Leiden. 

Om redenen die ik nog niet heb kunnen achterhalen, is indertijd besloten door de familie dat het kind binnen de familie gehouden zou worden en dat verzwegen zou worden dat zijn tante eigenlijk zijn moeder was. Een en ander betekent dat ik wel verder in de tijd terug kan gaan en de stamboom kan volgen tot aan de Franse tijd. Het gat in de afkomst zit hem in de onbekende man die mijn oma bezwangerd heeft in die zomer van 1934. Volgens de verhalen was hij iemand met communistische sympathieën en mijn oma kwam uit een streng katholiek gezin. Ik heb ergens de naam Bert of Bertus weleens horen noemen. Een ander aanknopingspunt is dat hij een van de ongeveer 700 Nederlanders was die naar Spanje is gereisd om tijdens de Burgeroorlog tegen Franco te vechten en hij zou daarmee zijn Nederlanderschap hebben verspeeld. Doordat de archieven over de Spanjegangers inmiddels ook toegankelijk zijn, is het mogelijk om enig speurwerk te doen. Dat de identiteit van deze man een mysterie is, vindt mijn dochter heel interessant. Ik vind het zelf leuk om hier als afgestudeerd historicus mijn tanden in te zetten. Erfelijkheid is een andere reden. Ik kan bij mijn vader symptomen terugvinden die overeenkomen met diagnoses van mijzelf, zoals ADD, en het is bekend dat mijn oma epilepsie had. Ik zou echter graag willen weten of bepaalde eigenschappen van mijn vader en mijzelf eventueel terug te voeren zijn op die onbekende grootvader. Hoe het ook zij, ik beschouw mezelf niet als een bastaardzoon.

1 reactie op “Familiegeheimen”

  1. Diana Gloudemans Knapen

    Mooi , maar ook pittig , om zo op zoek te gaan naar je wortels. Succes! Ik hoop dat je vindt waar je op hoopt.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *