De weg naar mijn rijbewijs: deel 1

Alleen al in een auto zitten (zeker op de bijrijdersstoel) bracht enorme angsten met zich mee.

Wauw, wat een weg was dit!

Voor ik aan mijn rijlessen begon had ik een enorme angst ontwikkeld.. Ik denk dat dit vooral is voortgekomen uit het ongeluk dat mijn oude klasgenootje op jonge leeftijd heeft gehad.. https://ikbenopen.nu/blog/2021/10/22/stil-verdriet/ en de berichten van 3 andere bekenden die ook in het verkeer hun leven zijn verloren..

Alleen al in een auto zitten (zeker op de bijrijdersstoel) bracht enorme angsten met zich mee. Ik ben van nature een dromer, maar de horrorscenario’s die zich tijdens een autorit in mijn hoofd konden afspelen waren enorm. 

Toen ik zwanger was van mijn dochter besloot ik dat moment aan te pakken om me over die angst heen te zetten zodat ik als moeder zijnde gemakkelijk overal heen kon.

Met veel spanning ben ik in 2015, als 23 jarige, begonnen met mijn eerste rijles. Naast de spanning had ik nog erg veel last van mijn minderwaardigheidscomplex waardoor de onzekerheid bij elke feedback omhoog kwam en ik direct dacht iets verkeerds gedaan te hebben. Zo ook bij les 18. De rij-instructeur gaf aan dat ik de auto ergens moest parkeren en hij mij iets moest vertellen. De boodschap was echter anders dan een slechte feedback.. hij stopte er mee! ik was de enige leerling die hij nog had en i.p.v. zijn geld uitgeven aan een opfriscursus besloot hij liever op vakantie te gaan met zijn gezin.  Enerzijds begrijpelijk, aan de andere kant had hij dit ook wel eerder kunnen bedenken. Daar zat ik dan, te ver in de zwangerschap om nog naar een andere rijschool op zoek te gaan.

Een aantal maanden na de geboorte van mijn dochter heb ik een andere rijschool benaderd. Ik moest wel weer even een drempel over om hieraan te beginnen. Omdat ik al 18 lessen had gehad mocht ik eerst laten zien wat ik al kon zodat we van daaruit een plan zouden maken.. Maar helaas, weer slecht nieuws. De eerste rij-instructeur had me volgens deze man alles verkeerd aangeleerd en hij schrok dat ik al 18 lessen had gehad. We moesten van vooraf aan beginnen en om de pijn te verzachten kreeg ik de eerste les gratis. Ik heb meerdere rijlessen gehad en volgde een threoriecursus in groepsverband (hallo angsten om fouten te maken in het openbaar, zeker omdat ik de oudste van de club was). Ik had me weer voor de volle 100% ingezet, maar was na een paar maanden genoodzaakt te stoppen.

Mijn relatie ging over, en als alleenstaande moeder kon ik niet zomaar een nieuwe woning betalen, een gezin van 2 onderhouden en rijlessen betalen. Mijn prioriteit ging naar mijn gezin en onze woning.

Een aantal jaar later (2019) had ik al mijn moed bij elkaar geraapt om weer een nieuwe intake aan te vragen bij wederom een andere rijschool.

Er was direct een klik en hoewel mijn angsten opnieuw enorm opgebouwd waren, had ik heel snel vertrouwen in deze rij-instructeur. Ook hier ging het niet vanzelf. Ik heb een lange weg gehad, en wil jullie in deel 3 graag vertellen hoe de afgelopen 3 jaar (ondanks dat er weer een stoorzender om de hoek kwam kijken genaamd Corona) verlopen zijn. Maar eerst neem ik jullie in het 2e deel mee naar mijn rij-examen.

1 reactie op “De weg naar mijn rijbewijs: deel 1”

Laat een antwoord achter aan Paul Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *