Mijn eigen hondje

ik heb altijd ervaren dat zolang je dieren goed verzorgt ze onvoorwaardelijk liefde geven en je trouw blijven.

Al vanaf de basisschool was ik al veel bezig met dieren en elke stageplek die ik ooit heb gehad heb ik altijd gewerkt met dieren. Van het tuincentrum met de dierenafdeling tot de kinderboerderij en de dierenwinkels. Ik ben veel gepest geweest op school en ik heb altijd ervaren dat zolang je dieren goed verzorgt ze onvoorwaardelijk liefde geven en je trouw blijven. Dat is waarom ik zo ontzettend veel van dieren hou. Ik hou van veel verschillende dieren. Maar honden, katten en paarden vind ik de allerleukste dieren. 

Mijn zusje en ik hebben lang gevraagd of we een hondje mochten en met een aantal goede afspraken mochten we bij mijn moeder een klein hondje. Toen het hondje bij ons thuis kwam wonen waren we allemaal ontzettend blij. De mooiste stage was die bij de dierenarts van ons eigen hondje. Na die stage was ik er volledig van overtuigd dat ik dierenarts assistente wilde worden. Ik had maar 2 problemen wat het lastig zou maken om het ook echt te worden. Ik kan niet tegen euthanasie, omdat ik het zielig vind en het niet droog houd en ik had een laag leerniveau. Ik zou heel lang moeten studeren.  Alle jaren op MBO niveau 2, MBO niveau 3 en uiteindelijk MBO niveau 4 met specificatie. Ik had het er wel voor over om mijn droomberoep de rest van mijn leven te kunnen doen. Ik heb MBO niveau 2 met hoge cijfers gehaald, helaas vond de school dat ik mijn stage niet goed deed en hebben ze mij voor niveau 3 geweigerd. Ik heb jaren later niveau 3 met een thuisstudie geprobeerd maar dat werkte totaal niet voor mij. Dus helaas kon ik geen dierenarts assistente worden.

Toen ik uit huis ben gaan wonen ben ik begeleid gaan wonen en daar kon ik geen huisdieren houden behalve vissen. De rest mocht niet of de ruimte was er niet voor geschikt. Na 3 jaar op een groepswoning en 5 jaar in eigen appartement met begeleiding was ik klaar met begeleid wonen. Toen bood mijn vader mij aan om bij hem te komen wonen om de kans te vergroten om een eigen sociaal huur woning te krijgen. En ik had nog steeds de wens om een eigen hondje hebben. MIjn vader ging akkoord, mits ik voor alles zelf zorgde tenzij ik op het werk was. Toen de verhuizing klaar was en ik weer een beetje gewend was aan het leven met mijn vader in Almere, vond mijn vader het een goede tijdsinvulling om een hondje op te voeden en te trainen.  Dit was goed te combineren met 1 dag in de week werken.      We zijn gaan zoeken naar wat voor ons een goed hondje zou zijn. En na een paar weken vonden we een Boerenfox teefje met een een bruine vlek in de lies die precies een hartje lijkt. In combinatie met de grote bruine puppy ogen waren we er helemaal verliefd op.          In overleg met de fokker zouden we haar ophalen als ze 9 weken was. We hebben een week of 5 moeten wachten, maar dat is het beste voor het hondje. En na 5 weken overleggen waren we het eens over de naam Lizzy.

#Larisse #column #autisme

Het opvoeden en trainen was mijn hoofdtaak voor 7 dagen in de week. Tot Lizzy zindelijk was ben ik niet naar het werk gegaan. Pas toen ik Lizzy een aantal uur alleen kon zijn ben ik 1 dag in de week gaan werken. Ondanks vaak wakker worden in de nacht  en plas en poep in huis opruimen, vond ik het fantastisch om mijn eigen hondje op te voeden en te trainen. Juist de puppy en basiscursus vond ik het allerleukste om te doen. En nadat Corona alles dichtgooide en de boel weer open mocht ben ik pas 2 dagen in de week gaan werken. En later nog een 3e dag. Ik ben ontzettend blij met Lizzy door haar ga ik meer naar buiten, heb ik meer beweging en voel ik mij bijna nooit alleen en zeker niet eenzaam. Ze doet het echt heel goed zeker sinds ik op mijzelf woon heeft ze haar rust bij mij thuis gevonden. Ze is inmiddels al 2.5 jaar en naast dat ze soms wat druk is en beetje te waaks is ze verder echt een hele lieve hond.  

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *