Dun zijn is niet de norm

 ‘als je dun bent, mag je niet zeuren, moet je blij zijn dat je er zo uitziet en gaan andere zichzelf vaak vergelijken met hoe jij eruit ziet…’

Ik kwam pas geleden een video tegen waarin de volgende zin werd gebruikt: ‘ik ben niet dun, maar zit wel lekker in mijn vel’.

Het is zo normaal geworden, dat er niet bij nagedacht wordt wat hier eigenlijk gezegd wordt, Want dun zijn is niet de norm maar word wel zo gezien. En daar wil ik graag vanaf.

Ik plaatste een video als reactie op dit bericht en wat me voornamelijk opviel, is dat ik heel veel reacties kreeg.. maar bijna allemaal via privébericht. Alleen dat al laat zien hoe lastig dit onderwerp is. Hoe mensen voelen dat het niet oké is om hun gevoel hierover te uiten.  Want als je dun bent mag je niet zeuren, moet je blij zijn dat je er zo uitziet en gaan anderen zichzelf vaak ook nog eens vergelijken met hoe jij eruit ziet…Maar niemand denkt erbij na hoe dat iemand die dun is enorm kan raken.

In al deze berichten kwam naar voren hoe blij ze waren dat dit eens opgegooid werd, omdat ze allemaal hetzelfde herkennen, zowel de opmerkingen als de struggles.  Ik vind het lastig dat het vaak draait om hoe dun iemand is en daar toch een soort klankbord van gemaakt wordt. Maar achter de persoon die dun is, zit ook een persoon met gevoelens. Sommige doen hun best om er zo uit te zien, door op voeding te letten, door te sporten, maar dat geldt niet voor iedereen zo. Ikzelf doe er niks aan. Ik val heel snel af en kom heel moeilijk aan. Sommige momenten voel ik me daar oké bij maar heel vaak ook niet.  Dus wanneer iemand zich vergelijkt met mijn vorm, terwijl ik me er zelf niet prettig bij voel, dan klopt het eigenlijk niet.. 

De drempel om om hulp te vragen bij het aankomen wordt daardoor ook groter. Als je bij de meeste sportscholen hun websites kijkt, ligt de focus voornamelijk op afvallen. Maar als ik ga zoeken, staat er bijna nergens: wij bieden ook hulp als je aan wilt komen.

Als het er wel zou staan, zou ik persoonlijk sneller hulp durven te vragen dan wanneer de focus op het afvallen ligt. Want iedereen gaat naar de sportschool om af te vallen.. toch? Nee, dat is dus niet zo. Vaak zijn er ook programma’s of voedingscoaches om jou te helpen bij je proces om aan te komen.. Alleen moet je dit wel weten of er zelf naar vragen. 

Wat ik ook lastig vind, is de kleding die ik draag. Ik ga geen oversized kleding dragen om me te verstoppen, al valt het vaak vanzelf al zo.  Ik draag passende, aangesloten kleding, die goed en fijn zit, maar dat draag ik niet om te laten zien hoe dun ik wel niet ben.  Ik draag kleding waar ik me prettig bij voel.. en dat alleen al is iets waar ik een lange weg voor heb afgelegd. Voor ik ergens foto’s van mezelf plaats, gaan daar vaak al veel gedachtes aan vooraf. Maar ongeacht hoe ik me erbij voel: het is nu eenmaal hoe ik eruit zie en waarom zou ik dat verstoppen?

Vorig jaar plaatste ik onderstaand twee foto’s achter elkaar online. Hetgeen ik verwachtte was precies dat wat er gebeurde.. Op de eerste foto kreeg ik direct veel lieve, goedbedoelde reacties. Maar bij de tweede foto kwam de uitleg dat ik eigenlijk struggle met mijn gewicht. Ik kreeg excuses omdat de eerste reactie daardoor wellicht niet op zijn plaats was. Maar ik was juist heel blij met deze reacties, want dit liet precies zien waar ik voor ging; een stukje bewustwording werd gecreëerd. Judge niet op wat je ziet, want wat je ziet zegt niks over hoe iemand zich voelt.

Er wordt vaak verwacht dat je dankbaar bent met hoe je eruit ziet als je dun bent. Je hebt niks te klagen en iedereen zou er alles voor geven om er net zo uit te zien als jij.. Maar is het niet het allerbelangrijkste dat jij je prettig voelt bij hoe je eruit ziet? Ongeacht de vorm van je lichaam of het gewicht dat je hebt..

1 reactie op “Dun zijn is niet de norm”

  1. Mooi geschreven Faus!
    Helemaal mee eens. Wat vele niet weten van mij is dat ik tot mijn 15e erg mager was. En nee daar voelde ik me niet prettig bij. Ik was lang, dun, geen kont en geen borsten. Tot ik aan de pil ging en toen kwam er langzaam aan vorm in mijn lijf en kilo kwamen eraan. En vele zouden denken dat wil je toch niet? Nou ik juist wel. Eindelijk na jaren voelde ik me prettig in mijn eigen lijf. En nu heb ik gewoon een fijn lijf en figuur waar ik mij prettig voel. Ik sport, maar dit doe ik om mijn geestelijke energie kwijt te kunnen en zeker niet om af te vallen of iets. Wist jij dit van mij?

    Want inderdaad het is een onderwerp dat men niet wil bespreken en iedereen graag zou willen, maar dat is niet altijd zo!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *