In memoriam Ernst Verduin

Ernst Verduin was een familielid van mij. Hij is overleden op 10-12-2021 op 94 jarige leeftijd. Hij is overleden aan een combinatie van longontsteking en corona. Ernst was 1 van de familieleden die de 2^de wereldoorlog bewust heeft mee gemaakt. Helaas is Ernst door de Duitsers afgevoerd geweest naar een concentratiekamp op 16 jarige leeftijd. Gelukkig was hij slim genoeg om over te lopen naar de rij voor dwangarbeiders, in plaats van in de rij te blijven staan voor de gaskamers. Omdat er geen paniek mocht ontstaan in de rijen mochten de bewakers niets zeggen en kon Ernst naar de andere rij lopen zonder dat het gevolgen heeft gehad. Dat was helaas niet alles, want hij is nog 2 keer door getransporteerd naar nog 2 andere concentratiekampen. Hij heeft concentratiekamp Vught, Auschwitz en Buchenwald overleeft. En dat hij dat allemaal heeft overleefd mag echt een wonder heten. Zeker met alle vreselijke dingen die daar gebeurden en voor hoelang hij dat allemaal heeft mee gemaakt. Daarom vind ik het zeer vervelend dat hij nadat hij zoveel ellende heeft mee gemaakt, dan nu overlijdt aan een longontsteking i.c.m. corona op 94 jarige leeftijd.

Veel mensen hebben zware levenslange trauma’s overgehouden aan wat ze allemaal hebben mee gemaakt in de 2^de wereldoorlog. Als gevolg daarvan willen ze meestal niet praten over de 2^de wereldoorlog en over alles wat ze hebben moeten mee maken. Daarom lees en leer je meestal alleen over de 2^de wereldoorlog in boeken en musea. Maar Ernst Verduin was echt het beste voorbeeld van openheid over de 2^de wereldoorlog. Hij had van het doorvertellen van alles wat hij had mee gemaakt zijn levenswerk gemaakt. Overal waar hij de kans kreeg om gastles te geven deed hij dat tot op zeer hoge leeftijd tot het echt niet meer ging. Hij heeft veel interviews gegeven en zelf een boek geschreven met zijn verhalen.

Helaas zijn er niet veel overlevenden meer van de 2^de wereldoorlog. Het is dan ook al 76 jaar geleden dat deze eindigde. En als ze er zijn, dan zijn ze op zeer hoge leeftijd en kunnen en of willen de meesten hun verhaal niet meer doorvertellen. Mijn oma had ook Joodse ouders en haar vader is verraden en heeft het niet overleefd. Haar moeder heeft ondergedoken gezeten en heeft het overleefd, maar is met zware trauma’s de oorlog uit gekomen; zij leeft ook niet meer. Mijn oma heeft veel onderduik adressen gehad; God zijn dank heeft zij de oorlog overleefd en zij is nu 89 jaar. Oma heeft ook wel eens een interview gegeven. Maar is toch een stuk minder spraakzaam over de 2^de wereldoorlog dan Ernst en sinds een aantal jaar gaat praten ook steeds moeilijker door een hersenbloeding.

Laten we alsjeblieft elkaar respecteren en er voor proberen te zorgen dat we nooit meer een oorlog hoeven mee te maken.