Lieve Leonie

Amsterdam, 8 november 2021

Lieve Leonie,


Een maand geleden zaten we midden in de Awarenessweek. Bijna 300 mensen deelden een imperfecte cirkel op social media. De campagne waar #IkbenOpen een aantal jaren geleden mee begon. Een fenomeen waar veel mensen tegenwoordig bekend mee zijn. Simpelweg omdat jij ooit op dit idee kwam!

Een maand geleden appten we elkaar hoe moe we waren. Als initiatiefnemer en projectmedewerker van #IkbenOpen is de Awarenessweek voor jou misschien wel de drukste tijd van het jaar. Ook bij mij kwamen de aanvragen binnen. Ik ontwikkelde nieuwe podcastafleveringen voor de Hersenstichting en liep het Rondje Mentaal Gezond – dat ik een half jaar geleden voor Thrive Amsterdam ontwierp – samen met Amsterdammers die daar behoefte aan hadden. Daarnaast deelden ook wij ervaringen over de hashtag #IkbenOpen. Al met al een belangrijke, maar ook enerverende week.

Een maand geleden appte ik je hoe paradoxaal de Awareness week eigenlijk voor ons is. We waren allebei uitgeput omdat we ons inzetten voor mentale gezondheid. En hoe graag we dat ook doen, al die prikkels hebben niet alleen een positief effect. Toen jij liet weten je in die paradox te herkennen, kreeg ik ineens een idee. ‘Laten we columns in de vorm van brieven naar elkaar schrijven. Wie weet herkennen anderen zich ook in onze ervaringen,’ appte ik. Je reageerde enthousiast!

Een week geleden zaten we te lunchen in een buurtcafé Amsterdam-Osdorp. Ik was voorzichtig om het idee nog een keer voor te leggen, want ik wil geen druk bij je opvoeren. Toen het toch ter sprake kwam, vertelde je dat er een vuurtje ging branden. Als we iets gemeen hebben dan is het dat we openheid graag combineren met creativiteit. We spraken af dat ik een voorzet zou geven.

Nu schrijf ik de eerste brief. Dit is het eerste experiment dat we samen aangaan. Ik hoop dat we bij brief 100 veel herkenning in elkaar vonden, getwijfeld hebben of we een ervaring zouden delen, maar toch besloten het op te schrijven, zo af en toe een discussie gevoerd hebben omdat we het niet volledig met elkaar eens zijn, maar vooral elkaar hebben kunnen steunen omdat we open durfden zijn. Vermoedelijk zitten we bij brief 100 naast elkaar in een theaterzaal, vertellen we hoe trots we op elkaar zijn en hebben we van alles aan te merken op onze eigen brieven. Ik verheug me er nu al op!

Liefs,
Annemiek

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *