‘ Ergens in het midden ontmoeten wij elkaar als moeder en dochter, met onze gedeelde rugzak.’
Het klinkt wellicht simpel om samen te praten over problemen binnen het gezin maar als een van je ouders een psychische stoornis heeft dan is dit ontzettend moeilijk.
Kinderen van ouders die psychische problemen hebben noem je KOPP kinderen. Wij zijn moeder Colinda en dochter Chantal met beide ervaringen als KOPP-kind en psychische problemen die hun oorsprong hebben vanuit diverse generaties in de familie. Daarom willen wij meer bewustwording creëren rondom KOPP problematiek en de ervaringen belichten vanuit twee perspectieven.
Chantal:
Ik weet het moment nog dat ik bij de therapeut aan tafel zat en dat hij mij vroeg of ik een brief wilde schrijven aan mijn moeder. Deze brief zouden we vervolgens in een gesprek met haar gaan voorlezen. In deze brief mochten al mijn gedachten en gevoelens een plekje krijgen. Ik vond het doodeng om te doen. Ik wilde vooral mijn moeder niet kwetsen met mijn problemen of herinneringen. Zij kon er tenslotte niets aan doen dat ze psychische problemen had. Dit was haar overkomen. Toch was het een van de belangrijkste beslissingen in mijn herstel en een van de redenen dat ik met mijn moeder samenwerk om onze gezamenlijke ervaringsdeskundigheid te delen (GED). Het herstellen van de KOPP problemen die ik nu soms ervaar is voor mij enorm ingewikkeld. Het heeft namelijk meerdere lagen en bestaat uit ingewikkelde trauma’s die ik simpelweg niet in mijn eentje kan oplossen.
In de afgelopen jaren therapie hebben wij ontdekt dat open en eerlijk praten met elkaar over trauma’s binnen het gezin en onze familie enorm kan helpen. Wij worden daarmee niet ondersteund door een therapeut. We doen dit op onze eigen kracht en zijn op een punt aangekomen waarin er zonder oordelen kan worden gecommuniceerd over het verleden. In de gesprekken die wij hebben staat wederzijds respect en erkenning voor ons eigen trauma voorop. We hebben ieder ons eigen netwerk en therapeuten. Ergens in het midden ontmoeten wij elkaar als moeder en dochter, met onze gedeelde rugzak.
Colinda:
Naast dat ik zelf psychische problemen heb, ben ik zelf ook een KOPP kind. Ik heb een traumatische jeugd gehad waarin mijn stiefvader een grote rol speelde. Met mijn moeder had ik daardoor een ingewikkelde band.. Ik was opzoek naar erkenning van haar voor wat mij is overkomen. Er is boosheid en wantrouwen geweest in ons contact. Pas geleden heb ik een open gesprek gehad. Dit gesprek was confronterend maar ook onbevooroordeeld. Zij reageerde in eerste instantie geschokt. Later meer begripvol en met emotie. Daardoor voelde ik me voor het eerst in mijn leven gezien en gehoord.
Inmiddels is het voor ons vanzelfsprekend om te praten over onze problemen maar dat is misschien niet voor iedereen zo. Wij willen laten zien dat openheid en eerlijkheid naar elkaars problematiek binnen een gezinssysteem helend kan werken. Wat we graag zouden willen is dat ouders en kinderen samen in een open gesprek komen over psychische problemen en wat ieder gezinslid daarbij ervaart.
