Kopp

  ‘ Zelf ziek zijn past niet in het plaatje van een perfecte moeder zijn.’

KOPP, kinderen van ouders met psychische problemen.

Persoonlijk vind ik het een verschrikkelijk woord. Het voelt voor mij hierdoor niet alleen dat ik ziek ben, maar ook dat mijn kinderen ziek zijn. Natuurlijk begrijp ik dat het per situatie verschillend is en dat bij een deel van de KOPP kinderen ondersteuning van een professional nodig is. Daarvoor is het natuurlijk fijn dat er een benaming is, zodat de kinderen de juiste ondersteuning krijgen. 



Als moeder wil je het beste voor je kinderen. Je wilt ze een fijne jeugd geven en wilt er altijd voor ze zijn. Een actieve moeder, die altijd zin en tijd heeft om te spelen met de kids. Zelf ziek zijn past niet in het plaatje van een perfecte moeder zijn. Vele vragen en gedachten speelden door mijn hoofd: Hoe kan ik nu nog een goede moeder zijn? Hoe kan ik rust pakken, ik moet zorgen voor de kids? Ze zullen mij wel een stomme mama vinden. Waarom doe ik dit mijn kinderen aan? 

Mijn kinderen waren 4, 3 en 0 toen ik in mijn depressie belandde. Mijn man en ik zijn hier vanaf dag 1 open geweest over mijn mentale gezondheid. Natuurlijk op Jip en Janneke taal en alleen de grove lijnen. We zeiden dat ik het erg druk had in mijn hoofd. Dat ik voor iedereen heel goed wilde zorgen maar soms vergeet om dan voor mijzelf te zorgen, en dat dat wel heel belangrijk is. Kinderen voelen vaak feilloos aan als het even wat minder gaat. Door ze mee te nemen in het proces snapte ze ook waarom mama wel eens moe was, of juist verdrietig en waarom mama even niet kon werken. We proberen zo duidelijk mogelijk te maken dat mama niet moe of verdrietig door hen is maar door de depressie. 

Nu zeggen mijn kinderen wel eens “Mama, ga jij maar even liggen, ik zie dat je druk bent in de je hoofd.” Meestal zeggen ze dit op een moment dat ik wat minder kan hebben van iedereen en hebben ze dus inderdaad gelijk. Het voelt voor mij niet altijd goed dat de kinderen dit tegen mij zeggen. Ik wil ze hier niet mee belasten. Anderzijds is het wel de waarheid. Openheid naar onze kinderen vind ik erg belangrijk. Ik wil ze leren dat ze altijd open mogen zijn tegen ons. Je mag verdrietig zijn, boos zijn, teleurgesteld, en alles wat er nog meer bij kan horen. Maar belangrijk is dat ze hierover praten, tegen ons, of iemand anders die ze vertrouwen. Daarnaast hoop ik dat ze door deze openheid eerder aan de bel zullen trekken op het moment dat het niet goed gaat. 


Ben jij ook ouder en heb je last van psychische problemen, wat vertel jij jouw kinderen?



Marlie Peeters

Mentale kracht

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *