‘ Als ik even in de knoop zat en het licht niet kon zien zocht ik een uitweg in het schrijven.’
Mijn leven is een achtbaan geweest de afgelopen jaren. Ik heb diepe dalen mee gemaakt met mijn anorexia nervosa, posttraumatische stressstoornis, conversie stoornis en autisme. Het leven is complex, maar ik heb ook vele lichtpuntjes in mijn leven mee mogen maken.
Dat dankzij de beste mensen om mij heen en mijn passie voor schrijven. Als ik even in de knoop zat en het licht niet kon zien zocht ik een uitweg in het schrijven van mijn pijn, verdriet, angst, liefde en hoop door middel van gedichten.
Deze gedichten heb ik gebundeld in een boek “Stralende woorden door een donkere tijd”. Een boek waarin ik mijn kwetsbare kant deel met de buitenwereld. Ook gaat al het geld wat ik verdien met mijn boek naar het goede doel, omdat ik het zo belangrijk vindt dat er goede zorg komt in Nederland voor iedereen die zorg nodig heeft en verdiend. Iedereen die hulp nodig heeft zou dit moeten kunnen krijgen, hoe complex de situatie ook zou zijn. Iedereen is zo waardevol om deze zorg te krijgen.
In mijn boek zocht ik mijn stralende woorden door een donkere tijd om er zo doorheen te komen. Ik zocht lichtpuntjes, want die zijn er altijd. Hoe donker het ook is, ze zijn er. Iedereen is het leven waard.
Willen leven door de strijd ,maar er is iets van binnen wat mij kapot snijd Vasthoudend aan het geloof, Hoop is wat ik mijzelf beloof Ik kies dit keer echt voor het leven, Zal het leven mij een kans geven
– Joyce Bloemendaal
