zielwonden

Ze zijn niet zichtbaar maar bloeden des te harder. Ze kunnen namelijk niet verbonden worden. Wel kunnen ze met een kleine opmerkingen, een koele blik of iemand die afstand neemt opnieuw open worden gehaald.

Kinderen zijn kwetsbaar, dat weten we allemaal. Psychologen leren dat interne factoren en omgeving factoren bepalen of een kind gezond opgroeit. De interne factoren zeggen wat over de krachten en kwetsbaarheden van het kind. De omgeving factoren zeggen wat over de stabiliteit vanuit het kind zijn omgeving. Maar wat als het onverwachte gebeurd? Trauma. 

Trauma. Weer zo’n breed begrip. Een nietszeggend woord waar we weinig mee kunnen. Ik vind “ziel wond” een mooi woord. Trauma is een wond aan de ziel. Onzichtbaar maar altijd aanwezig. Erover praten durven veel kinderen niet. Soms moeten ze het geheim houden van ouders, broers of zussen.

Ik schaamde me voor mijn ziel wond. 

Ik was 11, net 12 toen een serie van gebeurtenissen plaatsvond. Mijn lijf heeft daarna nooit meer hetzelfde gevoeld. Nooit meer van mij. Mijn hoofd was niet meer van mij alleen. Altijd was daar het boze stemmetje. Een stemmetje die zei dat ik alles fout deed, dat alles mijn schuld was, dat ik vies en waardeloos was. Dat ik beter dood kon zijn. Mijn lijf voelde vies, teveel.

Heftig op zo’n jonge leeftijd? Ja. Heftig nu als 28-jarige? Ja.                                Heftig om alleen maar te lezen? Sorry.   

Geen sorry meer omdat ik er ben met mijn gevoel, mijn pijn en mijn ziel wond. 

Sorry voor de mensen die deze pijn moeten voelen en doormaken in hun leven. 

Zie jij iemand die zich klein maakt? Er niet probeert te zijn? Iemand die altijd sorry zegt voor alles wat ze zegt of doet? Iemand die schrikt van een geluid, plotselinge aanraking of boze woorden?

Of ken je iemand die ontzettend perfectionistisch is en zichzelf overschreeuwd?En vraag je dan door? Vraag je hoe het gaat? Echt gaat. Een ziel wond kan eng zijn om naar te vragen want je weet niet welke lijken er uit de kast komen. Misschien is iemand een belangrijk iemand verloren en doet dit verdriet jou aan je eigen verdriet herinneren. Misschien is iemand aangeraakt op een ongepaste manier of heeft iemand geweld meegemaakt.

Loop jij met een ziel wond, je bent niet alleen. Wel de enige met JOUW “ziel wond”. De enige die weet wat jij nodig hebt.  Ik had als 12-jarige liefde nodig, warmte, licht. Maar ik gaf mezelf hele strenge leefregels, woede en kilte.Hoe kan jij dit anders doen?                            Kan jij mijn 12-jarige liefde geven voor mij?

Liefs,

Inger