‘ Waar ik vooral aan het begin was overtuigd dat ik eerst mijn mentale problemen moest oplossen, heb ik gaandeweg het mooie twee spel tussen lichaam en geest ervaren.’
In mijn vorige column https://www.ikbenopen.nu/pechlangsdewegschrijf ik dat het tegenkomen van mijzelf in een depressie me toekomstbestendig heeft gemaakt. Het heeft me kennis gegeven die van onschatbare waarde is bij het aangaan van de uitdagingen die nog op mijn weg liggen. Dat uitdagingen gaan komen, is namelijk zeker. Wel ben ik beter uitgerust om te zorgen dat ik mijn emoties en gedachten niet uit de bocht laat schieten. Wat me hier erg bij helpt, is dat ik nu beter weet wat ik nodig heb. Niet alleen mentaal, maar ook fysiek.

Wat ik nodig heb om te zorgen dat ik over het algemeen gewoon lekker in mijn vel blijf zitten, is groei. Sporten is hier voor mij een goed voorbeeld van. Op dit moment ben ik gek op calisthenics. Het is een vorm van krachttraining waar het draait om oefeningen met je eigen lichaamsgewicht, en het vinden van balans en precisie (hoewel ik moet toegeven dat mijn homegym wel wat extra creativiteit vereist op dit gebied). Wat het precies inhoudt, is voor deze column ook niet zo relevant. Wat het mij geeft is een manier om elke dag te groeien. Het geeft mij een tastbare controle over mijn leven en mijn lichaam. Tegelijkertijd heb ik tijdens mijn depressie ervaren dat ik het écht nodig heb om goed op mijn lichaam te letten.
Waar ik vooral aan het begin was overtuigd dat ik eerst mijn mentale problemen moest oplossen, omdat ik hier simpelweg het meeste last van had, heb ik gaandeweg het mooie twee spel tussen lichaam en geest ervaren.
Ik realiseerde me dat ik mentaal juist wat minder van mijzelf moest gaan vragen, omdat ik daar weinig over had. Focus op bewegen en goede voeding gaf me een pad naar steeds een nieuw doel. Dit gaf me vervolgens weer het gevoel dat ik ook mentaal nieuwe uitdagingen weer aan kon. Dit had ik in mijn studententijd dan ook hard nodig. Naast dat mijn studie Psychologie mij constant blij maakte met nieuwe tentamens, opdrachten en eisen, was ook mijn sociale wereld aan verandering onderhevig. Hoe ik hier mee om ben gegaan zal het onderwerp zijn voor mijn volgende column.
Wat ik heb ervaren is dat ik groei niet alleen nodig heb om tijdens een depressie nieuwe uitdagingen aan te gaan, maar dat het ook belangrijk is om vast te houden wanneer alles gewoon lekker gaat. Hoewel het voor jezelf af en toe zo lijkt, ben je geen ander mens wanneer je depressief bent. Het legt wel een vergrootglas op bepaalde dingen die jou als persoon maken wie je bent. Waar je ook achter komt door door dat vergrootglas te kijken, het is kennis over het de diepste kern van jezelf.
Waar ik ook achter ben gekomen, is hoe prettig het is om mijn gedachten en emoties met anderen te delen (Hoewel het af en toe nog best spannend is om dit online te doen!). Als man ligt deze barrière best hoog. Het wordt dan ook niet van ons verwacht dat wij erg open zijn over onze gevoelens.
Daarom zou ik het gaaf vinden om ook van jou, de lezer, te horen.
Voor deze column dan ook de vraag: waar ben jij, tijdens een moeilijke periode, achter gekomen dat je nodig hebt?
Laat het me weten door een mailtje te sturen naar thomas@ikbenopen.nu!