‘Wanneer ik in de spiegel keek herkende ik de weerspiegeling niet.’
Toen mijn lichaam en geest het begaven, begon ik pas echt te leven. Dat besef ik nu pas. Voordien werd ik geleefd en bleef ik in overlevingsmodus vast zitten. Ik had geen idee wie ik was, wat ik wilde in het leven, hoe het voelde om emoties te voelen. Ik nam zelden beslissingen en wilde iedereen rond mij gelukkig houden. Blijkbaar ten koste van mijzelf.
Het viel mij pas op wanneer ik, samen met een groepje dichte vrienden, een boottochtje deed langs de Gentse wateren. Het was een prachtige dag, iedereen was gelukkig, maar toch voelde ik het niet. Het kwam niet binnen. Alles leek van heel ver te gebeuren. Op een gegeven moment heb ik zelfs een dutje gedaan tijdens iets wat normaal gesproken een heel leuk moment moest zijn. Die dag veranderde alles.
Ik begon te merken dat ik niets voelde, dat ik niets actief ervaarde. Alsof ik op automatische piloot doorging. Volledig verdoofd. Wanneer ik in de spiegel keek herkende ik de weerspiegeling niet. Ik had geen idee wie ik zag. Dit maakte mij bang, ik herkende niets meer dat ooit vertrouwd was. Mijn lichaam leek dat van iemand anders, het leek alsof ik in een omhulsel vast zat dat handelingen deed zonder dat ik stuurde. Dit was heel angstaanjagend.
Zo ervaarde ik voor de eerste keer echt mijn dissociatieve persoonlijkheidsstoornis. Na deze realisatie begon een hele lang weg, misschien eerder een bobbelbaan in slechte staat, naar zelfkennis en zelfliefde. Deze weg is nog niet volledig afgelegd en ik weet dat er zich nog heel wat weg voor mij uitstrekt. En af en toe zal ik de foute zijwegen inslaan. Maar dat hoort erbij!
Ik vind het enorm belangrijk om dit mee te geven: mentale gezondheid is een traject van lange adem, eentje met veel ups en downs en steeds onafgewerkt. En dat is oké! Het is normaal dat het soms minder gaat en soms beter, we zijn geen superhelden. Wat wel belangrijk is, is inzicht krijgen in wat nu juist onder sommige valkuilen schuilt gaat. Dat geeft je de kans om ermee te leren omgaan en het te begrijpen waarom je op een bepaalde manier reageert.
In de volgende columns die ik ga schrijven ga ik vertellen over mijn traject. De zoektocht naar de juiste medicatie, de juiste therapieën, de balans van mijn emoties, mijn onderliggende problematiek en bovenal de zoektocht naar mijzelf. Zet jullie schrap voor deze rollercoaster!
Liefs, Sofie
