openheid in je studententijd

‘Wat ik niet had kunnen voorspellen was hoe groot de opluchting hiervan zou zijn’

Openheid in je studententijd. Naast twee rijmwoorden die je kunt gebruiken bij je sinterklaasgedicht volgend jaar, is het voor mij iets geweest waar ik gedurende de meeste van mijn studentenjaren nogal veel afstand van heb genomen. Ik zag het meer als een tijger in de dierentuin: leuk om van een afstand naar te kijken, bijna unaniem geprezen om hoe mooi het is, maar om er nou mee in een kooi te gaan zitten leek me niet zo goed voor me. Of, in het geval van open zijn, leek het me vooral niet goed voor mijn zelfvertrouwen. Immers, als ik aan anderen zou vertellen hoe ik me echt voelde, zouden ze me, daar was ik van overtuigd, eigenlijk wel een sukkel vinden.

Toegeven aan mijn vrienden, nagenoeg allemaal mannelijk en student, dat ik op studiegebied slecht functioneerde en dat mijn zelfvertrouwen op een schaal van één tot honderd ongeveer op kamertemperatuur lag zou, zo voelde dat toen, een nederlaag betekenen. Ik had tenslotte nog bij iedereen het beeld hoog gehouden van een succesvolle, sociale student die het eigenlijk best goed voor elkaar had.

Op een gegeven moment was dit toneelstukje wel afgelopen. Ik had veel last van slapeloosheid, ik zegde steeds meer sociale activiteiten af en kwam steeds minder van mijn kamer. Hoe, wanneer, en waarom je een gesprek aanknoopt met een vriend(in) over hoe het met je gaat zal uiteindelijk per persoon helemaal verschillend zijn. Ik wil dan ook liever benadrukken hoe goed het voor mij is geweest om me uiteindelijk toch open te stellen richting mijn vrienden, clubgenoten en dispuutsgenoten. Niet dat ik iedereen in één keer alles heb verteld, natuurlijk. Maar, vriend voor vriend, knoopte ik het gesprek aan.

Wat ik niet had kunnen voorspellen was hoe groot de opluchting hiervan zou zijn. Wat ik aanvankelijk nog minder had verwacht, was dat niemand van mijn vrienden die ik vertelde over mijn depressie, mij anders ging behandelen. Ik was vaak nog steeds de vrolijke sociale jongen, alleen nu kon ik ook duidelijk maken waarom ik een keer afzegde. Nu vroegen vrienden alleen wat vaker hoe het met me ging, ook wanneer we onder het genot van een biertje onder elkaar waren.

Openheid in je studententijd. Wanneer je je ergens herkent in wat ik heb meegemaakt, is het misschien ook voor jou een mooie stap om te vertrouwen op de band tussen jou en een van je vrienden, en open te zijn over hoe jij je voelt. Ik kan je geen stap-voor-stap handleiding geven hoe je dit moet aanpakken. Wel kan ik je zeggen dat het voor mij een nieuwe dimensie heeft gegeven aan mijn vriendschappen, en het daarnaast ook een gigantisch goede persoonlijke ontwikkeling is!

Mocht je nog wat meer over mij willen weten, of heb je vragen? Stuur me dan gerust een mailtje naar thomas@ikbenopen.nu

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *